In 2020 schreef ik in opdracht van Vers Beton en Open Rotterdam een stuk over filantropie in Rotterdam. De familie Van der Vorm staat daarin centraal. Het verhaal van Willem van der Vorm past perfect bij de doortastende mentaliteit van Rotterdam; van een dubbeltje wist hij wél een kwartje te worden (en te maken). Dat hij kunst verzamelde en betrokken was bij het stedelijke cultuurbeleid was in die tijd niet raar. Dat twee stichtingen met een deel van het familievermogen in de afgelopen jaren een grote invloed hebben weten te krijgen op het sociale én culturele beleid van Rotterdam is wel uitzonderlijk.

Als je dit soort geld bevraagt krijg je al snel te horen dat je zuur bent, of ondankbaar. Beide ben ik niet. Ik geniet van het Depotgebouw en word blij van de poëzieboekjes die Stichting Droom en Daad elk seizoen gratis verspreidt. Je moet wel oog houden voor de proporties, vind ik, en – helemaal als overheid – transparant zijn over de invloed die met het geld gepaard gaat.

Lees het hele stuk hier: https://www.versbeton.nl/2020/11/filantropie-in-rotterdam-een-traditie-tussen-argwaan-en-vertrouwen/